17 MARCA 2019 – NIEDZIELA „AD GENTES”
Wspomóżmy naszą modlitwą, postem i jałmużną polskich misjonarzy pracujących w dalekich krajach na całym świecie.
Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! (Mk 16, 15).
To ostatnie polecenie Pana Jezusa skierowane do Apostołów, obecnych wówczas w Wieczerniku, gdy razem „siedzieli za stołem” (Mk 15,14b) – zanim Pan Jezus „został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga” (Mk 16,19) – było skierowane również do ich następców. Także do wszystkich, którzy później staną się uczniami Chrystusa, do całego Kościoła, przez wszystkie wieki aż do skończenia świata. Pójść i głosić całemu światu – „wszelkiemu stworzeniu” Ewangelię, Dobrą Nowinę o Bogu, który jest MIŁOŚCIĄ. Bogu Miłosiernym Ojcu, który kocha wszystkich, bez wyjątku, oraz pragnie podzielić się z każdym swoim szczęściem, szczęściem, którym jest On sam – pragnie zbawić wszystkich ludzi.
Również dzisiaj wyznawcy Chrystusa – kapłani, zakonnicy, świeccy bracia i siostry w Chrystusie – idą, aby współczesnemu światu zanieść to Boże Orędzie. Światu zagubionemu w pogoni za fałszywymi „wartościami”, których osiągnięcie nie niesie radości ani pokoju, ale przeciwnie: nieszczęście, śmierć i zniszczenie. Ewangelia – Dobra Nowina, którą Kościół głosi ustami swoich wysłanników, to Orędzie Miłości i Miłosierdzia skierowane do całego świata. To zaproszenie do wszystkich. To zachęta do nawrócenie, powrotu na drogę życia zgodnego z odwiecznym, niepodważalnym Bożym Prawem, Bożymi przykazaniami, które stoją na straży dobra wszystkich ludzi i są zwiastunami pokoju dla całego świat.
Obecnie przeszło dwa tysiące naszych Rodaków, naszych Braci i Sióstr w Chrystusie (kapłanów, zakonników i osoby świeckie), głosi na całym świecie to Chrystusowe orędzie. Wśród nich są polscy Jezuici pracujący m.in. na Madagaskarze, w Zambii, Malawi, Brazylii, na Ukrainie, a także w Kirgistanie. Jednak sami nie są w stanie sprostać temu wezwaniu Chrystusa „Idźcie… i głoście”. Potrzebują naszego przyjaznego wsparcia w tym „twardym trudzie” na krańcach świata, „gdzie w samotności serce nieraz łka”, gdzie jadąc, trzeba było „zostawić matkę, ojca, brata” – jak śpiewamy we współczesnej pieśni religijnej „Posyłam Was na pracę bez nagrody”.
Niech tym wsparciem będzie przede wszystkim nasza modlitwa, przyjęte cierpienie ofiarowane w ich intencji. Na takie wsparcie z naszej strony czekają nasi Rodacy w dalekich krajach misyjnych. Szczególnie dzisiaj, w II niedzielę Wielkiego Postu, w tzw. niedzielę „Ad Gentes”, gdy obchodzimy dzień modlitwy, postu i solidarności z polskimi misjonarzami. Oni czekają i proszą o zainteresowanie, o pomoc. Proszą także o materialne wsparcie ich posługiwania. Nie mają tam pensji, nie mogą liczyć na materialną pomoc ubogiej ludności tubylczej. Proszą więc nas o pomoc. Wesprzyjmy ich – w miarę naszych możliwości. Wspomagając misjonarzy, sami stajemy się misjonarzami.
Jeśli ktoś zechciałby wesprzeć któregoś z Misjonarzy, prosimy kierować wsparcie na konto misyjne, z dopiskiem nazwiska misjonarza:
Za wszystkie ofiary składamy serdeczne Bóg zapłać.
z dopiskiem w tytule wpłaty: dla …….
