BUDOWA SCHRONISKA DLA TRĘDOWATYCH
BUDOWA MARANY
Ojcu Janowi marzył się tym razem szpital z prawdziwego zdarzenia, gdzie mógłby pomagać chorym w niesieniu ich krzyża w ostatnich dniach, tygodniach czy miesiącach choroby. Trąd w tych czasach był bowiem nieuleczalny i kończył się śmiercią. Z pomocą Polaków rozsianych po świecie i w dużej mierze w Polsce znajdującej się wtedy pod zaborami w Maranie wybudował dla swoich podopiecznych, „czarnych piskląt” – jak ich nazywał – pierwszy w historii misji na Madagaskarze szpital dla trędowatych. Wspierany przez siostry św. Józefa z Cluny, które sprowadził z Francji do fachowej pomocy pielęgnacyjnej, stworzył chorym godniejsze warunki życia i godnego jego zakończenia. Szpital w Maranie oddał pod opiekę Matki Bożej Częstochowskiej, którą obrał sobie za Patronkę. Szpitalem tym kierował do śmierci. Ojciec Jan Beyzym zmarł 2 października 1912 roku z zapewnieniem pozostawionym zatrwożonym chorym: „Ja odchodzę, ale moje serce pozostaje z wami”. 18 sierpnia 2002 roku na krakowskich Błoniach Jan Paweł II ogłosił Jana Beyzyma błogosławionym. Relikwie błogosławionego Posługacza Trędowatych są w wielu kościołach w Polsce i poza jej granicami. Główna relikwia – kość prawej ręki Ojca Beyzyma – znajduje się w małym sarkofagu-relikwiarzu przy ołtarzu bocznym w bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie, przy ul. Kopernika 26.
