DĄŻYŁ ŻARLIWIE DO ŚWIĘTOŚCI

KLERYK JERZY STANISŁAW MUSIAŁ SJ (1919-1945)
„Wcześnie osiągnąwszy doskonałość, przeżył czasów wiele. Dusza jego podobała się Bogu, dlatego pospiesznie wyszedł spośród nieprawości. A ludzie patrzyli i nie pojmowali, że łaska i miłosierdzie nad Jego wybranymi i nad świętymi Jego opatrzność” (Mdr 4,13-15). Słowa te ilustrują życie naszego Sługi Bożego.

TRUDNA DROGA PROWADZIŁ GO PAN
Przyszedł na świat 3 sierpnia 1919 roku w Warszawie. Ochrzczony został w kościele św. Aleksandra. Kiedy miał 5 lat, jego rodzice się rozeszli, a ojciec przeszedł na kalwinizm. Wychowywała go mama Antonina z domu Miller. Pracą utrzymywała syna i siebie. Kiedy Jurek miał 10 lat, jego ojciec zmarł. Trudną drogą prowadził go Pan.
Najpierw było małe seminarium w Łęczycy (1933), potem gimnazjum jezuitów w Wilnie. Szybko okazał się inteligentnym i koleżeńskim kolegą. Tam dojrzewało jego powołanie. Do zakonu wstąpił 15 lipca 1936 roku. Pierwszy rok nowicjatu odprawił w Kaliszu, a drugi w Pińsku. To były istotne lata duchowej formacji.
Wybuch wojny, a następnie wkroczenie bolszewików zmusiły jezuitów do rozproszenia. W drodze do Lublina omal nie został rozstrzelany. W Bobolanum w Lublinie 23 listopada 1939 roku został wraz z innymi aresztowany i osadzony na Zamku Lubelskim. Tam przeszedł operację wyrostka robaczkowego. Toczyły się procesy sądowe przeciw duchowieństwu. Klerycy jezuiccy zostali zatrzymani i przez pomyłkę osadzeni. Zaliczono ich bowiem do Seminarium Diecezjalnego. Rozstrzeliwania następujące po krótkim procesie rodziły niepewność dnia i godziny. Gestapowcy namawiali Jurka do rezygnacji z powołania, ale zdecydowanie odmówił. Zapłacił ostatecznie za to śmiercią.

OBOZOWE REPRESJE I EPIDEMIA TYFUSU
18 czerwca 1940 roku skierowany do obozu Sach-senhausen. Tam był pół roku. 12 grudnia 1940 roku wysłany został do Dachau. Numer obozowy 22512. Jurek był niezwykle odważny. Pracowali przy budowie komory gazowej. Z dwoma innymi więźniami – Rosjaninem i Niemcem – rozbili trzy skrzynie z precyzyjnymi instrumentami. Wyrzucili je, a wsadzili kamienie. Tak opóźnili działanie komory.
Momentem zwrotnym w jego życiu była dyskusja na tematy polityczne. Jej uczestnicy zostali podsłuchani. Zaczęły się represje: dla kilku bunkier i kara chłosty. Było to 9 stycznia 1944 roku. Skazany otrzymywał 25 podwójnych uderzeń. Ofiarę przywiązywano do drewnianego kozła, za nią stawało dwóch esesmanów i rzemieniami namoczonymi w wodzie bili na przemian w obnażone pośladki. Każdy kat wykonywał 25 uderzeń. Więzień musiał po niemiecku liczyć razy, a gdy się pomylił, zaczynano od początku. Po tym pośladki stawały się jedną raną.
17 maja 1944 roku kleryk Musiał i ksiądz Biały zostali karnie wysłani do Mauthausen. Ciężka praca w kamieniołomach. Jurek miał numer 66325. Pobyt tam odbił się mocno na jego zdrowiu. Ale wielu zauważyło duchową przemianę Jurka. Dojrzał. Do obozu w Dachau wrócił 1 grudnia 1944 roku. Tu przechodzi grypę. W obozie wybucha epidemia tyfusu. Chorzy pozostawieni sobie. W każdej izbie o wymiarach 10na 10m 300-400chorych.Wielopiętrowe prycze. Jurek wraz z 11 innymi jezuitami zgłasza się na ochotnika do opieki nad zarażonymi. To się równało wyrokowi śmierci.
W połowie lutego 1945 roku zapadł na tyfus plamisty. Przebieg choroby bardzo ciężki, ropne zapalenie gruczołów ślinowych, zatruwając cały organizm, spowodowało śmierć w sobotę 10 marca 1945 roku. Świadkowie uznali, iż dążył żarliwie do świętości. Był jedynym polskim jezuitą, który nie został spalony w komorze, lecz złożony do grobu, z powodu braku paliwa w krematorium.
SPEŁNIONE ŻYCIE
Nasze rodziny i nasi święci są naszym dziedzictwem, które procentuje. To zrealizowane w pełni powołanie sprawia, że nasi Słudzy Boży wskazują nam drogę, jak dzisiaj żyć i zdążać do wieczności. Wychowawcy w zakonie, choć nie było to łatwe, uczyli myślenia i zaprawiali do ofiary. Zdali dobrze egzamin z życia, bo modlitwa była i jest istotną częścią dnia.

Opracował o. Kazimierz Kucharski SJ

Na podstawie:
Stanisław Cieślak SJ, Oblicza cierpienia i miłości. Słudzy
Boży Jezuici – męczennicy z II wojny światowej, Kraków 2009.
Adam Kozlowiecki SJ, Ucisk i strapienie. Pamiętnik więźnia
1939–1945, Kraków 1995.
Ludwik Grzebień SJ, Encyklopedia wiedzy o jezuitach na
ziemiach Polski i Litwy 1564–1995, Kraków 2004.