LISTY KAZIMIERZA KUCHARSKIEGO SJ DO GERARDA KARASA SJ I LUDWIKA ZAPAŁY SJ

Wrocław, 30 V 2023 r.

Drodzy Ojcowie Ludwiku i Gerardzie! Pax Christi!
Nie zapomniałem o Was. Jestem Wam wdzięczny za odpowiedzi na moje listy i pytania naszych Wiernych. Z takiej korespondencyjnej rozmowy pozostaje trwały ślad w sercach ludzi. Święty Ojciec Ignacy wśród ćwiczeń duchowych wymienia rozmowę – cenną i ważną w każdym wymiarze. Warto zatem notować zdarzenia z Waszego codziennego trudu i dzielić się z innymi Waszym doświadczeniem misyjnym.
Dziś chciałbym się dowiedzieć, jak Afrykańczycy przeżywają w swoich rodzinach narodziny i chrzest. Czy towarzyszy temu radość? Jakie zwyczaje regionalne i tradycje wiążą się z tymi wydarzeniami? Jak wygląda zawieranie ślubu, uroczystości weselne, zwyczaje religijne i plemienne? Jakie zobowiązania wobec siebie mają narzeczeni – małżonkowie czy ich rodziny? Czy małżeństwa Afrykańczyków są trwałe? Z jakimi problemami się borykają? W jaki sposób wychowuje się dzieci? Czy w rodzinach zwraca się uwagę na życie duchowe, codzienną modlitwę, pracę nad sobą?

Czy wiara pomaga Afrykańczykom w przyjmowaniu cierpienia i chorób? W jaki sposób przygotowują się na śmierć? Czy ich wiara jest szczera, oparta na miłości czy przeważają raczej strach i próby targowania się z Panem Bogiem?
Jak wyglądają obrzędy pogrzebowe, czuwanie przy zmarłych, modlitwy i ofiary, cmentarze? Gdzie odprawiana jest Msza pogrzebowa? Czy pamięta się o zmarłych, na przykład w okresie świąt? W czym przejawia się ta pamięć? Czy dba się o groby, sadzi kwiaty, przynosi na groby żywność? Jaka jest rola w tych obrzędach czarnoksiężników, czarów, magii i przesądów?
U mnie nadal akcje charytatywne, organizowanie pomocy dla Ukrainy czy potrzebujących, przyjmowanie ludzi na rozmowy i posługa siostrom zakonnym.
Serdecznie Was pozdrawiam. Życzę sił duchowych, pogody ducha i świadomości, że jesteście dla nas ważni. Gubimy bowiem misyjność Kościoła.

O. Kazimierz Kucharski SJ

Zob. też art. pt.: Tradycyjne afrykańskie obrzędy inicjacji publikowany w „Misyjnym Szlaku” nr 2016/2(14), s. 41–44, albo na: https://misje-jezuickie.pl/tradycyjne-afrykanskie-obrzedy-inicjacji/.

DRUGI LIST

Wrocław, 3 XI 2023 r.

Drogi Ojcze Ludwiku, drogi Ojcze Gerardzie!
Ludzie są ciągle zainteresowani misjami, mentalnością mieszkańców Afryki, ich zwyczajami. Nie sposób wszystkiego ogarnąć jednym listem. Poza tym kiedy pracuje się na misjach, z czasem, jak wszędzie, codzienność zupełnie odmienna od europejskiej staje się normalnością. Po jakimś czasie przestaje nas uderzać to, co nowe czy inne. W Rzymie mówiono nam: „Zwiedzisz to, co zobaczysz w pierwszych miesiącach. Potem już nie będzie ochoty”.

Co mnie ostatnio interesuje?
Czego nas uczą Afrykańczycy z Zambii, Malawi i ich sąsiedzi? Każdy naród ma swoje duchowe bogactwo i mądrość przekazywane przez wieki z pokolenia na pokolenia. Przekonania, wierzenia religijne, zwyczaje. Czy Afrykańczycy stosują prawo zemsty? Czy odwołują się do czarów i magii? Jakie są ich najcenniejsze wartości? Ważne są dla nas ich obrazy, przykłady, ilustracje z dnia codziennego. Patrząc na Waszą pracę, co w afrykańskim spojrzeniu na różne sprawy jest według Was odmienne od europejskiego?
Jaki jest ich stosunek do śmierci? Czy żałoba trwa długo? Jak wygląda? Czy trwa pamięć o zmarłych? Czy są stare cmentarze, nagrobki? Czy obchodzi się Dzień Zaduszny?
Mieszkańcy Afryki często przewyższają Europejczyków inteligencją i zdolnościami, ale także pogodą ducha. Czy Biblia im pomaga? Co dla nich z Ewangelii jest najtrudniejsze? Wydaje się, że ich wiara jest radosna. Czy lubią świętować? Są otwarci na innych czy zamknięci? Za czym tęsknią? Jakie są ich dawne poglądy na życie wieczne? Ich dawne obrazy Pana Boga? Miejsca przekazu tradycji?
Są nam bliżsi poglądami politycznymi i społecznymi? Łatwo się z nimi porozumieć? Jaki jest ich stosunek do przyjaźni i wdzięczności?
Proszę o ilustracje z ich życia. Wasze obserwacje. Kończę. U mnie nadal praca charytatywna. Wysyłamy pomoc na Wschód. Naszą bolączką jest brak sił. Ludzie nie chcą się angażować w działalność społeczną. Pamiętam w modlitwie codziennie. Serdecznie pozdrawiam. Jesteście dla mnie ważni i wzorem oddania Ewangelii.
Z Bogiem.

O. Kazimierz Kucharski SJ