MISJA W SERCU AFRYKI. WOLONTARIAT: PROJEKT ZAMBIA
Nie jest możliwe w krótkiej formie opisać pełnię przeżyć i emocji związanych z realizacją projektu wolontariatu misyjnego w Zambii, zwłaszcza mając na świeżo w pamięci pierwszy pobyt w sercu Afryki w sierpniu 2019 roku. Ufam, że teksty wolontariuszy, którym towarzyszyłem, stworzą uzupełniającą, ciekawą mozaikę obserwacji. Postaram się więc podzielić ogólniejszymi refleksjami, nadając poszczególnym częściom śródtytuły na literę „i”. Dlaczego? Ponieważ „i” oznacza także zwielokrotnione wyliczanie, aż do sygnalizowania ciągu dalszego bez końca…
Początek mojego udziału w Projekcie Zambia trzeba datować na pierwsze dni lipca 2018 roku. Odbywałem w warunkach domowych toruńskiej rezydencji jezuitów rekonwalescencję po przebytej operacji, gdy w drzwiach pokoju pojawił się niespodziewany gość. Był nim Tadeusz Świderski SJ, superior z Kasisi. Razem byliśmy w nowicjacie w Kaliszu, przeszliśmy przez studia filozoficzne w Krakowie, po czym nasze drogi się rozeszły, gdyż Tadeusz wybrał drogę misyjną w Zambii. Widujemy się więc rzadko, gdy Tadeusz zjawia się w Polsce w ramach urlopu. Tym razem odwiedził Toruń m.in., by spotkać się z grupą wolontariuszy Projektu Zambia 2018 i nakreślić im plan zadań.
Edycja Projektu z 2018 roku była realizowana bez udziału stałego koordynatora – jezuity. Również na kolejny rok ze strony jezuitów nie widać było kandydatów ani do opieki dla tworzącej się grupy w Polsce, ani dla towarzyszenia jej podczas sierpniowego wyjazdu do Kasisi. Na te wieści zareagowałem pytaniem: „A co by było, gdybym to ja się zgłosił?”. Wyczytując w oczach Tadeusza radość i ulgę, nie spodziewałem się, że finalizacja mojej propozycji nastąpi w błyskawicznym tempie i że już od jesieni ubiegłego roku Projekt Zambia 2019 oznaczać będzie dla mnie trwałe zobowiązanie i wyzwanie. Niemało trzeba było poprzestawiać, zarówno w grafiku zajęć, jak i w głowie, jednak po ponad roku z przekonaniem mogę napisać: nie żałuję!
ISTOTA INICJATYWY
Wolontariat misyjny znany jako Projekt Zambia realizowany jest od ponad pięciu lat. Pomysł zrodził się z rozmów Tadeusza Świderskiego SJ i Grzegorza Bochenka SJ, ekonoma Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego. Działalność Jezuickiego Centrum Społecznego „W Akcji”, za które odpowiada ojciec Bochenek, uwzględnia m.in. rozmaite kierunki wolontariatu misyjnego: Indie, Kirgistan, Syberię (Tomsk) i Zambię. Częściowo pokrywa się to z działalnością Biura Misyjnego Prowincji Polski Południowej jezuitów w Krakowie.
Projekt zambijski jest realizowany pod opieką Duszpasterstwa Akademickiego Studnia w Toruniu. Chociaż celem jest „tylko” miesięczny pobyt w Zambii, projekt rozciąga się na kilka miesięcy, poczynając od grudnia każdego roku, gdy finalizowana jest rekrutacja. Wolontariusze zaczynają tworzyć miniwspólnotę, która spotyka się regularnie, modli się, dzieli się swoimi doświadczeniami życia i wiary, poznaje elementy ignacjańskiej duchowości. W założeniu grupa ma się integrować i zmierzać do stworzenia jak najlepszej wspólnoty życia i pracy w Zambii. Część praktyczna życia grupy przed wyjazdem to planowanie i organizowanie kwest w parafiach i kościołach rektoralnych czy innych akcji promocyjnych oraz pozyskiwanie sponsorów.
Wszystkie elementy: formacja, przygotowanie sierpniowych działań i sam wyjazd tworzą integralną całość projektu, który jest misyjny, ale też służy pogłębieniu wiary, rozwojowi osobistemu i doświadczeniu Kościoła powszechnego.
Bardzo pomocna jest współpraca z krakowskim Biurem Misyjnym Prowincji Polski Południowej jezuitów i Czesławem Henrykiem Tomaszewskim SJ, który zasila nas materiałami promocyjnymi o misjach zakonu. Pracujemy przecież na rzecz wspólnego dzieła polskich jezuitów – misjonarzy.
W Zambii chodzi głównie o dwa typy aktywności na misji w Kasisi. Pierwszy to rozwój farmy nastawionej na organiczną (bez użycia środków chemicznych) uprawę roślin i hodowlę zwierząt. Jesuit Development Farm to dzieło współtworzone m.in. dzięki środkom finansowym i pracy fizycznej wolontariuszy Projektu Zambia. Drugi to praca w Domu Dziecka prowadzonym przez Siostry Służebniczki Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej ze Starej Wsi (Kasisi Children’s Home).
INNOŚĆ, NIE OBCOŚĆ I ZIMOWA AFRYKA
