SPRAWOZDANIE Z WYDATKÓW W ROKU 2023 I PODZIĘKOWANIE DLA DARCZYŃCÓW

Serdecznie dziękuję za otrzymaną w styczniu 2023 roku od ojca Tomaszewskiego, ekonoma misyjnego Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego, kwotę 10 000 dolarów amerykańskich. Jest to ogromna pomoc w mojej pracy misyjnej w Afryce.
W MALAWI
Od listopada 2022 roku ponownie przebywam i pracuję na naszej jezuickiej misji w Wyższej Szkole Nauczycielskiej pod wezwaniem św. Karola Lwangi w Chikuni, w diecezji Monze, w południowej Zambii. Poprzednio, przez prawie dziesięć lat, spełniałem obowiązki duszpasterza młodzieży katolickiej na uczelniach w Lilongwe, stolicy Malawi, jednego z najbiedniejszych krajów świata, sąsiadującego z Zambią.

Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że sytuacja ekonomiczna prawie na całym świecie nie jest najlepsza. Po pandemii COVID-19 przyszła wojna na Ukrainie, potem konflikt pomiędzy Strefą Gazy a Izraelem, problem migrantów i uchodźców oraz wiele innych zdarzeń, które wpłynęły na obecny stan rzeczy. W tej sytuacji ubogie kraje Afryki potrzebują jeszcze więcej pomocy.
Będąc na miejscu, obserwuję ciągły wzrost cen. Panuje tu duża inflacja, natomiast płace pozostają na tym samym poziomie, do tego większość młodych ludzi jest bezrobotna. Nawet rolnictwo czy uprawa warzyw nie przynoszą dochodów ze względu na wygórowane ceny nawozów sztucznych i sprzętu rolniczego.
W samym Malawi praktycznie cała południowa część kraju co roku cierpi wskutek zabójczych cyklonów, które przynoszą żniwo ofiar śmiertelnych, powodują zniszczenie domostw i pól uprawnych. Sporo osób zostało bez dachu nad głową. Nawet w miastach spotyka się bezdomnych. Przed wyjazdem próbowałem pomóc niektórym osobom w odbudowie ich domów bądź budowie nowych miejsc do zamieszkania. Niestety nie udało mi się doprowadzić do końca tych projektów. Stąd przekazałem większą część funduszy na dokończenie konstrukcji tych obiektów, by ludzie mogli znów zamieszkać w godnych warunkach. Ufam, że udało im się szczęśliwie doprowadzić do końca tę inicjatywę.

W ZAMBII
Natomiast w Zambii, która jest krajem dynamicznym, również spotkałem się z radykalnym wzrostem cen, szczególnie paliwa. Zambia, podobnie jak Malawi, jest krajem śródlądowym, nie ma dostępu do morza. Ropę i inne artykuły musi sprowadzać przez porty zagraniczne i dalej drogą lądową dostarczać do kraju. To wszystko kosztuje. Transport publiczny praktycznie nie istnieje, poza stolicą kraju Lusaką. Stąd wysokie koszty transportu.
Osobiście starałem się ograniczać swoje wydatki i wedle możliwości pomagać tym, którzy są mniej uprzywilejowani. Sporo studentów pochodzi z ubogich rodzin rolniczych i nie stać ich na pełne opłacenie kosztów studiów. Próbowałem im pomóc. Niekiedy dzieliliśmy się po prostu pożywieniem, kiedy widziałem, że nie stać ich na kupno niektórych produktów żywnościowych.
Wiele osób jest aktywnie zaangażowanych w liturgię. Mamy wspaniały chór kościelny, który upiększa nabożeństwa śpiewem i grą na bębnach afrykańskich. Jest to próba inkulturacji, by kult Boży był ich i dotykał ich serc. Takie było moje doświadczenie z młodości w mojej rodzinnej parafii w Gliwicach.
Kończąc, pragnę wyrazić moją szczerą wdzięczność za dobre serce i hojność naszych drogich Darczyńców, jak również za niezmordowane zaangażowanie i poświęcenie naszego Ekonoma Misyjnego w Krakowie, który niestrudzenie propaguje ideę i zainteresowanie misyjne oraz wyczula serca na potrzeby najbiedniejszych w różnych stronach świata. Za to poświęcenie i gotowość pomocy składam wszystkim gorące „Bóg zapłać!”. Jednocześnie informuję, że tutaj, na misjach, modlimy się z wdzięcznością za naszych Dobroczyńców, prosząc o Boże błogosławieństwo i potrzebne łaski dla wszystkich. Niech dobry Bóg ma Was w swojej opiece. Jednocześnie prosimy o dalsze wsparcie i pomoc modlitewną, byśmy mogli osiągnąć cel naszych wysiłków – przybliżyć wiele zagubionych, zatroskanych osób do Chrystusa, Dawcy miłości, oraz Jego Kościoła – ostoi zbawienia.
Szczęść Wam Boże! Oddany w Panu

O. Gerard Karas SJ,
misjonarz w Zambii i Malawi